Στην Ιστορία του ενδοξότερου Ελληνικού ποδοσφαιρικού σωματείου έχουν γραφτεί χρυσές σελίδες με μεταγραφές που έκαναν Πάταγο, υπήρχαν όμως και...μαύρες σελίδες με παίκτες που υπόσχονταν πολλά αλλά στην πορεία αποδείχθηκαν ως μεγάλα παλτά. Το άρθρο έχει επιμεληθεί ο καλός μου φίλος Tsilas από το Hellas Football Data

RedArmy

Αναμνήσεις...

Έχουμε δει και αν έχουμε δει παικταράδες στο λιμάνι. Όταν οι άλλοι πανηγύριζαν για την απόκτηση του συνταξιούχου Σόουζα, εμείς γελάγαμε. Τι να πεις σε οπαδούς ομάδας που έχουν παρακολουθήσει δια ζώσης, Λάγιος Ντέταρι (στα καλά του), Ζιοβάνι, Ριβάλντο, Προτάσοφ (όταν ήταν Νο 1 σέντερ φορ στην Ευρώπη, άντε Νο 2 λόγω Φαν Μπάστεν), Λιτόφτσενγκο, Ζε Ελίας, Καρεμπέ, Σέστιτς, Μπάριος (αρχηγός εθνικής Ουρουγουάης όταν τον πήραμε) και τόσους άλλους. Έχουμε δει όμως και... παλτά, άλλο πράμα. Οι καλύτεροι και οι χειρότεροι μαζί.

Καθόμουν και σκεφτόμουν τι έχουν δει τα μάτια μου από το 1982 που πηγαίνω γήπεδο έως σήμερα. Άρχισα να γελάω αναλογιζόμενος μερικούς «παικταράδες» που φόρεσαν τα τιμημένα ερυθρόλευκα. Από τα «παλτά» δεν γλιτώνει καμία ομάδα στον κόσμο. Μπορεί να σε εκνευρίζουν όταν τους βλέπεις να παίζουν, αλλά με το πέρασμα των χρόνων σε διασκεδάζουν. Κι αν μου έλεγε κάποιος να παρουσιάσω την πλέον «διασκεδαστική» δεκάδα παικτών που έχω δει -και όχι ακούσει- να παίζουν, θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη τα παρακάτω φυντάνια: περισσότερα