Για άλλη μια φορά σε μια βραδιά του Champions League τα τελευταία δυο χρόνια, ο Ολυμπιακός κατάφερε να απαγοητεύσει τους πολυάριθμούς οπαδούς του, δείχνοντας σημάδια "αδυναμίας" να καθαρίσει τα εντός έδρας ματς.
Τι να πει κανείς για το χθεσινό παιχνίδι, η Ρόμα που παρατάχθηκε στον αγωνιστικό χώρο δίχως τέσσερις βασικούς παίκτες ήταν μια ομάδα με καθαρά αμυντικό προσανατολισμό, πίεζε σε όλους τους χώρους και κατάφερε να πάρει το παιχνίδι με ένα από τα λιγοστά λάθη της άμυνας των ερυθρολεύκων με γκολ του Περότα στο 75'. Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στον αγωνιστικό χώρο έχωντας ως μοναδικό αμυντικό χαφ τον Στολτίδη, στον χώρο του κέντρου και μπροστά τους Καφέ και Ριβάλντο, ενώ οι Τζόρτζεβιτς και Καστίγιο ήταν ακροβολισμένοι στα άκρα της επίθεσης με μοναδικό φουνταριστό τον Μιχάλη Κωνσταντίνου. Η αμυντική γραμμή των ερυθρολεύκων σε γενικές γραμμές τα πήγε καλά. Το κεντρικό δίδυμο ήταν ο εξαιρετικός Σέζαρ και ο ψυχωμένος Ανατολάκης που συνέχισε το θετικό σερί εμφανίσεων από τους αγώνες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Στα άκρα ο φιλότιμος Γρηγόρης Γεωργάτος προσπάθησε αρκετά, προδώθηκε όμως από τις δυνάμεις του ενώ ο Ζεβλάκοφ ήταν θετικός και περιόρισε σημαντικά τον Ταντέλ. Όσον αφορά για τον Αντώνη Νικοπολίδη, τα σχόλια περιτεύουν για την αξία του.
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τους παίκτες της Ρόμα να πιέζουν τους ερυθρόλευκους από το πρώτο λεπτό και να μην αφήνουν χώρους για ανάπτυξη παιχνιδιού, Παρ' όλα αυτά ο Ολυμπιακός μετά τα πρώτα 15 λεπτά ανατάχθηκε και δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες για να πετύχει τέρμα, μάλιστα πέτυχε και τέρμα με τον Κωνσταντίνου που ορθώς δεν καταλογήστηκε έπειτα από επιθετικό φάουλ του Ανατολάκη στον τερματοφύλακα της Ρόμα. Σημαντική ευκαιρία χάθηκε λίγα λεπτά αργότερα όταν ο Κωνσταντίνου νίκησε στον αέρα τον προσωπικό του αντίπαλο αλλά η κεφαλιά του χτύπησε στο οριζόντιο δοκάρι. Στην συνέχεια αρκετοί παίκτες της Ρόμα σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας έπεφταν στο έδαφος, καθυστερώντας απαράδεκτα την ροή του αγώνα. Στην επανάληψη ο Λουτσιάνο Σπαλέτι άλλαξε την διάταξη στο χώρο του κέντρου αφήνωντας τον Ντε Ρόσσι ως μοναδικό χαφ μπροστά από τα μπακ του και πίεσε περισσότερο στην αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα να μπλοκάρει τον ρυθμό ανάπτυξης των ερυθρολεύκων.

Αρκετά ήταν τα προβλήματα που εμφάνισε ο Ολυμπιακός στον χθεσινό αγώνα.
α) Ο τρόπος που αναπτύσεται ο Ολυμπιακός είναι προβλέψιμος και ανορθόδοξος. Οι μεγάλες μπαλιές με στόχο το κεφάλι του σέντερ φορ δεν μπορεί να αποτελούν σύστημα σύγχρονης ομάδας επί 90 λεπτά.
β) Με μοναδικό καθαρόαιμο αμυντικό χαφ τον Στολτίδη που δεν μπορεί να τρέχει για άλλους 3 παίκτες που δεν βρίσκονται στην καλύτερη τους κατάσταση. Ο Ριβάλντο και ο Τζόρτζεβιτς μπορεί να είναι υπέρ αρκετοί για το Ελληνικό πρωτάθλημα, αμφότεροι όμως έχουν πατήσει τα 34 και μοιραία είναι η απόδοση τους να είναι και ασταθής αλλά και να μην έχει διάρκεια.
γ) Η εμμονή του προπονητή στο σύστημα 4-3-3 με το υπάρχον υλικό. Για να καταφέρει ο Ολυμπιακός να αποδώσει το ποδόσφαιρο που οραματίζεται ο προπονητής του, θα πρέπει να έχει 3 μηχανάκια στο χώρο του κέντρου που μαρκάρουν, μπορούν να αλλάζουν θέση και τροφοδοτούν με μπαλιές τα σέντερ φορ., κάτι που με τους συγγεκριμένους ποδοσφαιριστές που έχει στην διάθεση του και χρησιμοποιεί ο Νορβηγός δεν αποδίδει και πιθανών θα πρέπει να αναζητήσει ένα πιο ¨συμβατό¨ σύστημα για τον χαρακτήρα της ομάδας.

Ουδεμία ευθύνη για το συγγεκριμένο παιχνίδι δεν φέρουν ο ποδοσφαιριστές, άπαντες προσπάθησαν να δώσουν τον καλύτερο ευατό τους όμως δεν δέχθηκαν την ανάλογη βοήθεια από τον πάγκο, ενώ και η διοίκηση θα πρέπει να αναλογιστεί πως οι παίκτες που έχουν αναλάβει την ανάπτυξη του παιχνιδιού δεν μπορούν πλέον να προσφέρουν όπως το παρελθόν. Η νίκη της Βαλένθια επί της Σαχτάρ διατηρεί ακέραιες τις ελπίδες του Ολυμπιακό για τον ρεαλιστικό στόχο του Ουέφα, ποιός όμως πλέον μπορεί να πιστέψει σε αυτή την ομάδα με την εικόνα που δίχνει στα Ευρωπαϊκα παιχνίδια;
Dreamwalker