Σε ένα ντέρμπι που επιτέλους ήταν άξιο του ονόματος και της φήμης των δύο κατά τεκμήριο ισχυρότερων ομάδων της χώρας, ο Παναθηναϊκός κέρδισε 2-1 τον Ολυμπιακό χθες βράδυ στο Ο.Α.Κ.Α. Και τι δεν είδαμε… Γκολ, αποβολή, ανατροπές σκορ νεύρα μεταξύ των αντιπάλων και πολλές αξιοσημείωτες τακτικές επιλογές των δύο προπονητών οι οποίες είχαν καθοριστική συμβολή την εξέλιξη του αγώνα και την εν γένει διαμόρφωση των αγωνιστικών ισορροπιών.
*Θα ήθελα προσωπικά να ζητήσω συγνώμη από τους αναγνώστες μας αφού λόγω ανυπέρβλητων τεχνικών δυσκολιών δεν ήταν δυνατό να έχουμε φωτογραφίες από την αναμέτρηση – την οποία φυσικά παρακολούθησα ζωντανά από το γήπεδο.*
1ο ημίχρονο: Κυρίαρχος Ολυμπιακός… υπνωτισμένος ΠΑΟ
Ο Βαλβέρδε δεν έκανε κάποια τακτική έκπληξη ως προς την διάταξη της ομάδας του και βασιζόμενος στην υψηλή απόδοση των παικτών του στα τελευταία ματς επέμεινε στο 4-4-1-1 και την ίδια ενδεκάδα του τελευταίου ματς πρωταθλήματος με τον Άρη.
Το πλάνο του Ισπανού κόουτς συμπεριελάμβανε:
- Μεγάλο πλάτος στην ομάδα του και πίεση στο 60% του αγωνιστικού χώρου στον ΠΑΟ
- έξι παίκτες στο κλείσιμο χώρων στο κέντρο (αφού οι Μιραλάς και Φουστέρ ήταν πολύ κοντά με τα αμυντικά χαφ του Ολυμπιακού όταν η ομάδα τους αμυνόταν) που μπλόκαραν επιτυχημένα την ανάπτυξη των πρασίνων.
- αφόρητη πίεση τον άξονα του ΠΑΟ (και ειδικότερα τον Ζιλμπέρτο) έτσι ώστε το ματς να πηγαίνει σε γρήγορο ρυθμό και να αναγκάζεται ο Παναθηναϊκός να πηγαίνει το παιχνίδι του στα άκρα.
Το άκρως επιτυχημένο «διάβασμα» του παιχνιδιού του ΠΑΟ άφησε μοναδική επιλογή ανάπτυξης των πρασίνων τον Πλεσίς που αναγκαζόταν να “σπάει” μπάλες στα άκρα όπου οι Χριστοδουλόπουλος-περισσότερο- και Γκοβού πήγαιναν σε προσωπικές ενέργειες, έχοντας λίγες βοήθειες από τα μπακ τους.
Τα ακραία μπακ των ερυθρολεύκων όμως είχαν σαφής εντολές να μην αναπτύσσονται και ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να απειλήσει στο πρώτο ημίχρονο.
Ο Ισπανός τεχνικός είχε στο μυαλό του να αναπτύσσεται η ομάδα του με τον εγκέφαλο της Ιμπαγάσα, αλλά το ιδιότυπο man to man που έβαλε επάνω στον Αργεντινό ο Νιόπλιας (Πλεσσίς) “έσπρωξε” τον Ολυμπιακό στα άκρα και κυρίως στη αριστερή πλευρά αφού η κινητικότητα και καλή μέρα του Χριστοδουλόπουλου δεν επέτρεπε στον Τοροσίδη να βοηθήσει επιθετικά.
Το προαναφερθέν man to man του Πλεσσίς στον Ιμπαγάσα άφηνε ουσιαστικά γυμνό τον άξονα του Παναθηναϊκού και αυτό σε συνδυασμό με την κακή μέρα του Κατσουράνη και τα… βαριά πόδια του Ζιλμπέρτο ανάγκαζε συχνά τον Γκοβού να συγκλίνει και να δίνει βοήθειες αφήνοντας τη θέση του. Έτσι ο Ραούλ Μπράβο έπαιρνε πολλά μέτρα στο γήπεδο και οι ερυθρόλευκοι γίνονταν πολύ απειλητικοί από την αριστερή τους πλευρά.
Να σημειώσουμε ότι σ’ αυτό βοήθησαν οι συνεχείς κινήσεις των Φουστέρ και Μιραλάς που έδιναν συνεχώς τον παίκτη παραπάνω στις πλευρές. Άλλωστε κάπως έτσι προήλθε και το πρώτο γκολ της αναμέτρησης. Ο Μιραλάς βγαίνει αριστερά δίνοντας στηρίγματα στους Ριέρα και Μπράβο την ώρα που ο Γκοβού λείπει απ τη φάση. Αναγκαστικά στα στόπερ του ΠΑΟ τραβιούνται έξω και ο πολύ γρηγορότερος τους Μιραλάς κουβαλάει την μπάλα 25 περίπου μέτρα και σουτάρει.
Η φάση του 0-1. Με τους Γκοβού και Βύντρα (κίτρινο) εξουδετερωμένους, η κίνηση του Μιραλάς στα άκρα "τραβάει" τον Μπουμπσόνγκ (κόκκινο) έξω από το κέντρο της άμυνας του ΠΑΟ
Χαρακτηριστικό του πρώτου ημιχρόνου είναι η επιλογή ρυθμού που έχει κάνει ο Νιόπλιας αφού δεν αφήνει καμία ελευθερία κινήσεων στους παίκτες του και δίνει σαφείς εντολές για control game και αργό ρυθμό αποκόβοντας ουσιαστικά την τροφοδοσία του Σισέ.
2ο ημίχρονο: 2 σέντερ φορ χωρίς εξτρέμ ο ΠΑΟ, υπερβολικά χαλαρός Ολυμπιακός
Η αλλαγή διάταξης του ΠΑΟ με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου
Με την έναρξη του 2ου ημιχρόνου ο Νιόπλιας επέλεξε να ρισκάρει και προσέγγισε το παιχνίδι παρόμοια με του ματς κυπέλλου με τη Κοζάνη. “Κατάργησε” τα εξτρέμ του, έδωσε στήριγμα στο Σισέ τον “Λάζο” (τοποθετώντας τον δίπλα στον Γάλλο αλλά με μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων) και πέρασε τον Λουίς Γκαρσία λίγο πίσω τους. Η τακτική επιλογή ήταν οι τρεις τους να παίζουν στον άξονα, πίσω από τα δύο αμυντικά χαφ του Ολυμπιακού Ντουντού και Ιμπαγάσα . Στην ουσία ένα 4-3-1-2. Παράλληλα απέσυρε (για άλλη μια φορά στο 45’) τον κακό Κατσουράνη και πέρασε στο ματς τον Μαρίνο – σε θέση μέσα δεξιού χαφ.
Οι συγκεκριμένες τακτικές επιλογές του Νιόπλια αποδιοργάνωσαν και αιφνιδίασαν τον Ολυμπιακό που δεν έδειξε πλάνο αντιμετώπισης της νέας “τάξης πραγμάτων” στον αγωνιστικό χώρο.
Η ισοφάριση του ΠΑΟ. Η επιλογή του "Λάζου" σε θέση 2ου επιθετικού(κίτρινο) άφησε τον Σισέ χωρίς ντουμπλάρισμα (κόκκινο)
Παράλληλα ο Ολυμπιακός μπήκε στο δεύτερο μισό του ματς με μια ανεξήγητη χαλαρότητα και η ροή του ματς άλλαξε. Ο Χριστοδουλόπουλος απασχολούσε πάντα το ένα από τα δύο στόπερ του ΟΣΦΠ και ο Σισέ έμεινε να μαρκάρεται από ένα μόνο αμυντικό του Ολυμπιακού. Σ΄ αυτό βοήθησε πολύ η περιορισμένη ικανότητα στο μαρκάρισμα που έχει ο Ιμπαγάσα.
Επιπλέον ο Λουίς Γκαρσία εκτέλεσε με επιτυχία τον ρόλο που του είχε αναθέσει ο Νιόπλιας και μοίραζε το παιχνίδι του ΠΑΟ δίνοντας του παράλληλα την ηρεμία που τόσο του έλλειπε στο 1ο ημίχρονο.
Το ποδόσφαιρο όμως εκτός από τακτική περιλαμβάνει και τον αστάθμητο παράγοντα των συγκυριών. Οι πράσινοι είχαν την τύχη να εκμεταλλευτούν την χαλαρότητα και την αποδιοργάνωση των ερυθρολεύκων και μέσα σε έξι λεπτά το ματς γύρισε. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ολυμπιακός έμεινε με 10 παίκτες μην επιτρέποντας στον Ερνέστο Βαλβέρδε να εφαρμόσει plan b για να μπορέσει να αλλάξει τη ροή του ματς.
Περνώντας τον αλάνθαστο χθες Μοντεστό στη θέση του μέτριου “Φέτφα” έδωσε εντολές στα μπακ του να ανέβουν για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη αλλά η αριθμητική υπεροχή των πράσινων δεν μπόρεσε να υπερνικηθεί. Στα θετικά του Ολυμπιακού συγκαταλέγεται το πείσμα των παικτών του έστω και αν κρίθηκε – εκ του αποτελέσματος - ανεπιτυχής ως προσπάθεια ανατροπής του σκηνικού.
Παρατηρώντας τη στατιστική του παιχνιδιού μπορούμε να εξάγουμε τα παρακάτω συμπεράσματα:
- Ο Λουίς Γκαρσία πραγματοποιεί 5 επιτυχημένες πάσες σε 45 λεπτά παρουσίας δείχνοντας πόσο βοήθησε στην ανάπτυξη της ομάδας τους
- Ο Τζιμπρίλ Σισέ κάνει 5 τελικές προσπάθειες και πετυχαίνει δύο γκολ πιστοποιώντας με το παραπάνω την προσωπική στατιστική του που λέει ότι πετυχαίνει 1 γκολ κάθε 5 τελικές.
- Η γενικότερη στατιστική εικόνα του παιχνιδιού δείχνει ότι ίσως το παιχνίδι να έπρεπε να λήξει ισόπαλο αφού έχει μοιρασμένα σουτ και λάθη αλλά όπως είπαμε το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο τακτική και νούμερα αλλά και συγκυρίες.
Συμπέρασμα
Σε ένα από τα καλύτερα ντέρμπι των τελευταίων ετών, με μοιρασμένα σε κάθε ομάδα τα δύο ημίχρονα, ο Παναθηναϊκός έδειξε να βρίσκει τον χαμένο του εγωισμό και να μένει ζωντανός στη υπόθεση “πρωτάθλημα”, ανατρέποντας ένα ματς που φαινόταν χαμένο στο 45’. Μια επιτυχία που πιστώνεται στην τόλμη του Νίκου Νιόπλια – κάτι που δεν είχαμε δει μέχρι σήμερα.
Ο Ολυμπιακός φάνηκε αρκετά δεμένος και με ποδοσφαιρικό ορθολογισμό για τα πρώτα 45 λεπτά αλλά αρκετά χαλαρός και αιφνιδιασμένος στο δεύτερο μισό του ματς. Αυτό, σε συνδυασμό με την αποβολή του Αβραάμ δεν επέτρεψε στην ομάδα του Πειραιά να μπορέσει να επιστρέψει στο παιχνίδι.
Υ.Γ 1. Το άρθρο γράφεται σε συνεργασία των lefabian και Jim. K
Υ.Γ 2. Πάγια τακτική του overlap.gr είναι να μην ασχολείται ποτέ με διαιτητικές αποφάσεις.
