Tα ονόματα του βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών είναι μέρος του μύθου του «όμορφου παιχνιδιού». Αλλα υποκοριστικά, αλλά παρατσούκλια κι άλλα απλά από έλλειψη ορθογραφίας πάντα προσθέτουν στην μαγεία βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Διότι άλλο να λέγεσαι "ξενέρωτα" Γκάρι Λίνεκερ ή Μάικλ Οουέν και άλλο Πελέ.


Από την δεκαετία του ’30 κιόλας οι βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές είχαν παρατσούκλια αντί για ονόματα. Ο Ναρίζ (μύτη), Πρεγκίνιο (καρφάκι) και Μπριλιάντε (λαμπερός) ήταν όλοι στην «σελεσάο» του Μουντιάλ της Ουρουγουάης. Το πιο γνώστο παρατσούκλι όλων,«Πελέ». Ο Εντσον Αράντες ντο Νασιμέντο είχε ίνδαλμα τον τερματοφύλακα Μπιλέ της Σάο Λοουρένσο μιας μικρής ομάδας από την πολιτεία Μίνας Ζεράις. Ο μικρός Εντσον ελέγε το όνομα τόσο συχνά που το κόλλησαν. Μόνο από Μπιλέ έγινε Πελέ και τον ακολουθεί μέχρι σήμερα. Παρατσούκλι είχε και ο Μανουέλ ντος Σάντος που έγινε γνωστός ως Γκαρίνσα που ένα είδος μικρού πουλιού από την περιοχή που κατάγεται. Παρατσούκλια είναι και το Φαλκάο (γεράκι), Αλεμάο (Γερμανός λόγω καταγωγής) και Καρέκα (φαλακρός)., Ζίκο ή Ρονάλντο.

Φαλκάο στα βραζιλιάνικα σημαίνει γεράκι

Οι βραζιλιάνοι έχουν επίσης την συνήθεια μικραίνουν τα ονόματα. Ενας Εντουάρντο για παράδειγμα για μπορεί να γίνει αυτόματα Εντού ή Ντουντού (όχι Ντούντου που ήταν το παρατσούκλι του Ρουμάνου προπονητή της ΑΕΚ Ντουμίτρου Ντουμιτριου) και ένας Ρικάρντο μπορεί να γίνει Ρίκι ή Κακά όπως στην περίπτωση του άσου της Ρέαλ Μαδρίτης. Την δεκαετία του ‘50 είχαμε πολλά τέτοια ονόματα ποδοσφαιριστών όπως ο Ζίτο, ο Βαβά και ο αείμνηστος σπεσιαλίστας των φουλ Ντιντί.

Η κατάληξη των ονομάτων επίσης είναι πλέον κλασσική με το υπερθετικό –άο να και το υποκοριστικό –ινιο. Οι «ίνιο» που ταιριάζει σε παιδιά έιναι συνήθως επιθετικογενείς και τέχνιτες παίκτες που «παίζουν» με την μπάλα ενώ η κατάληξη «αο» όπως Φαμπαό, Λουιζάο κλπ. ταιριάζει καλύτερα σε μεγαλόσωμους αμυντικούς που εμπνεουν εμπιστοσύνη. Ο Ρονάλντο ξεκίνησε ως Ροναλντίνιο, οπώς ακόμα πολλοί τον φωνάζουν στην Βραζιλία, αργότερα έγινε Ρονάλντο και αργότερα Ρονάλντο Φαινόμενο για αποφευχθεί η σύγχιση με τον Ροναλντίνιο που του κόλλησαν το «Γκαούσο» αφου κατάγεται από τον νότο.

Η κατάληξη του ονόματος σε «ίνιο» ταιριάζει σε παιδιά και αφορά συνήθως επιθετικογενείς και τέχνιτες που «παίζουν» με την μπάλα

Καθώς τα χρόνια περνούν και η αμερικάνικη κουλτούρα κάνει την εισβολή της από τα μίντια, οι φτωχοί και αναλφάβητοι, πολλές φορές, γονείς δίνουν στα παιδιά τους εντυπωσιακά ονόματα «εισαγωγής» τα οποία γράφουν όπως τα ακούν. Αρχικά ήταν τα ονόματα αμερικανών προέδρων όπως Κένεντι, Ουάσινγκτον, Τζέφερσον. Ονόματα με την κατάληξη «-son» κάνουν θραύση με αποκορύφωμα στο Μουντιάλ του 2002 η «σελεσάο» να έχει περισσότερους «-son» από ότι Σουηδία. Η μαμά του ο Maicon της Ιντερ ήθελε να ένα γιο με το όνομα του Michael Jackson το άκουσε Μάικον και το έγραψε όπως της ήρθε. Ετσι ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος το λέει Μαϊκόν γιατί προφανώς δεν έχει φανταστεί την σχέση. Ο πατέρας του Κέιρισον της Μπενφίκα εμπνέυστηκε από τον Τζιμ Μόρισον ενώ ο μπαμπάς του Μάντσον (mad son) επειδή ο γιός του ήταν άτακτος. Ετσι στα γήπεδα βλέπουμε πλέον παίκτες με ονόματα όπως ο Ελβις ακόμα και Βαλντισνέι εμπνευσμένο από τον Ουολτ Ντίσνεϊ.

Περιμένουμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη των ονομάτων στο μέλλον σε μια χώρα που ακόμα και ο πρόεδρος της από Λουίς Ιγνάσιο ντα Σίλβα έγινε απλά Λούλα.

Nordestino από Hellas Brazil